glastonbury, beltane, magisch

p1010947
Het was altijd een voornemen om eens een jaarfeest in Glastonbury te vieren. De kleine meid vonden we hier nog te jong voor, dus voor het eerst de auto volgeladen en met zijn tweetjes richting het dal van Avalon gegaan.

Geen woorden zijn er om te omschrijven wat het met je doet om met een groep mensen te staan en te voelen dat iedereen hetzelfde viert, het valt niet te omschrijven om naast een ander te zitten, en toch in alle rust te kunnen mediteren, om op een bergtop te staan en de wereld om je heen te zien, om een eeuwenoude boom aan te raken en te weten dat duizenden mensen dit voor jou ook hebben gedaan.

dsc_0361   dsc_0256 dsc_0254

 

p1020053   p1020125

 

p1020027  p1020040

verjaardag, sneeuw, volle maan

p1010903
Mijn verjaardag ging stilletjes voorbij. Of dat dacht ik. Al jaren roep ik dat ik sneeuw wil, ik wil het het liefst de hele winter, met een ijsbaan erbij om te kunnen schaatsen. Maar in ons landje, is sneeuw de laatste jaren iets schaars. En over een stevige ijsbaan hoef ik niet te spreken. Of in ieder geval, waar wij wonen. Als er sneeuw is, dan is dat altijd ergens anders in Nederland.
Maar mijn wensen zijn blijkbaar toch gehoord. Vanaf de dag dat ik jarig was, begon het langzaam te sneeuwen. Eerst een fijne poeder. De dag erna reden we in een sneeuwbui. En de dag daarna, stond ik met knallende hoofdpijn op. Ik durfde eerst de woorden niet uit te spreken, bang dat het niet klopte. Maar deze hoofdpijn, die ken ik wel. Die kreeg ik als kind namelijk altijd als er sneeuw in de lucht hing.

p1010846p1010882

En vol pure enthousiaste, het was niet meer heel duidelijk wie er nu het kind in huis was, schoten we in onze dikke winterkleding en gingen we vlug naar buiten. Het was waarschijnlijk aanstekelijk, want de kleine meid had zich helemaal over de kou heengezet. En vol bravoure stapte ze met grote stappen in de dikke sneeuwdeken. Om ons heen was het akelig stil. Waar waren toch alle buurtkinderen? Waar was het grote sneeuwgevecht? Waar waren alle sneeuwpoppen en sleetjes? Uiteindelijk kwamen ze langzaam op gang. Maar in mijn herinnering stonden wij als kinderen bijna in onze pyjama buiten, zo graag wilden we spelen. En kwamen we pas onder dwang weer binnen. Ik hoop dat ik dit toch wel een beetje kan meegeven aan mijn meisje.

p1010923

De sneeuw, ik roep het echt tegen iedereen. Voor mij heeft het zo iets magisch. Het is een prachtige witte deken, die alles, echt alles, zo mooi kan maken. En als je buiten loopt, terwijl het sneeuwt, dan valt er een pure rust over je heen. Je vergeet de kou, je vergeet de ellende. Je geniet van de rust en stilte om je heen, en het lijkt net of je in een magische bubbel zit.
En als je de mogelijkheid hebt, om niet alleen van de sneeuw te genieten op een volwassen manier, maar ook nog op de kinderlijke manier. Dan voel je je als herboren.

dsc_0844
De sneeuw van dit weekend was ook nog eens heel speciaal. Het heeft gelegen in de volle maan. Maanwater wordt voor verschillende dingen gebruikt. Voor het reinigen van je edelstenen of andere magsiche voorwerpen, als extra versterkertje voor je planten of voor jezelf. Maansneeuw, wat voortkomt van moeder aarde zelf , is helemaal speciaal.De weg die de sneeuw heeft afgelegd heeft een hoop energie in zich opgenomen. Het is er niet altijd, dus de momenten dat het er is, is het als heks toch wel een momentje om dit te gebruiken ipv het maanwater.

de magie van het strand

p1010735
Zoals voor mij het bos van alles lijkt te verschuilen, onbekende geluidjes, de roep van een vogel, geritsel tussen de blaadjes en het gefilterde licht van de zon door de bladeren en takken van de bomen. Zo open is het strand voor mij. Schoonmakende zilte lucht (soms bijna martelend als de scherpe lucht je huid raakt), de zon die fel in je gezicht schijnt op het moment dat het achter een wolk vandaan komt. En toch, de zee, ja de zee is natuurlijk een bron van mysteriën. Want bij elke nieuwe golf die over het strand rolt, laat ze weer iets voor je achter. Een schelp, een steen, een stukje hout, dode diertjes, en helaas ook de minder mooie kant van de mensheid.
En voor mij en mijn kleine meid was het een zoektocht naar het mooiste voorwerp. En weet je, voor een kind maakt het niet uit hoe de schelp eruit zag. Voor haar is een hele schelp mooi, een schelp met mooie kleuren, een grote een kleine schelp. Maar ze kwam mij vol trots ook de gebroken schelpen brengen, kleine snippers van ooit eens hele schelpen. Maar het enige wat mijn meisje zag was een prachtige schat die de zee voor haar had achtergelaten.
Daar kregen wij een mooie les voorgeschoteld door de ogen van een kind. p1010740

slempmelk

dsc_0659

Slempmelk. Heel eerlijk. Het klinkt gewoon smerig. Maar als ik dan even verder denk, dan herken ik het woordje slemp toch wel. Het woordje slemp ken ik van slemppartij wat een smullerij betekend (of brasserij, schransen) Dus eigenlijk suggereert het woordje dat het iets lekkers moet zijn. En geloof me, dat is het ook.

Mijn vriendinnetje, mijn heksenmaatje, zij maakt het al jaren. En eigenlijk, ik kwam er nooit aan toe. Tot ze het mij de ingrediënten  toestuurde. Ja, dan moet je wel natuurlijk. Een mooie tijd natuurlijk om te maken. Het is een oud hollands drankje, eentje voor de koude dagen. Maar de melk erin, ja die hoort echt bij imbolc, en de groeiende buik van moeder aarde. Zij krijgt natuurlijk ook wat van mij.

En ik kan je vertellen. Ja, het is echt lekker! Een knus drankje, eentje voor lekker op de bank, met een dekentje en een mooi boek. Of voor het slapengaan. Of……..

dsc_0657
Hieronder het recept:
1,5 liter melk
3 theelepels zwarte thee (of gewoon een theezakje)
stukje pijpkaneel (dus niet het vermalen poeder)
beetje citroenschil
3 kruidnagels
een beetje Foelie
3 draadjes Saffraan
60 gr suiker (of naar smaak. Kan ook een beetje honing las ik ergens anders)

Zet de melk zachtjes op en laat langzaam aan tegen de kook aan komen.
Doe de kruiden in een stukje katoenen doek, thee-ei of wat ik heb gedaan een zakje waar je losse thee in kan doen. Hang dit in de melk. En doe de deksel op de pan.
Laat dit, heel zachtjes, een uurtje trekken.
Pas tegen het einde voeg je de suiker toe.

En vooral, serveer hem lekker heet in je lievelingsmok!

 

waka waka plantjes

Met opperste concentratie, met een beetje begeleiding van mij, liep ze van plantje naar plantje. Voor een tweejarige is een heel verhaal erbij te moeilijk. Maar dat de plantjes heel lang hebben geslapen en nu wakker moesten worden, dat begreep ze wel. En dat de belletjes die plantjes wakker moesten maken, dat begreep ze ook.
Een klein fronsje op haar gezicht, de stok stevig in haar hand en daar stapte ze kordaat naar de planten. ‘waka, waka plantjes!!’ En ondertussen rinkelde de belletjes vrolijk. Zo liep ze alle plantjes in de tuin af.
Onze tuin heeft denk ik een heel duidelijk signaal gekregen. Wakker worden plantjes, de lente komt er bijna aan!

_20170129_113014

imbolc

Terwijl ik dit type heeft koning winter toch besloten dat een beetje vrieskou ons geen kwaad kan doen. Het rijp glinstert op het gras en in de lucht hangt een magisch laagje. De kou kan je bijna zien. Maar, in de aarde rommelt het al. Sneeuwklokjes piepen tussen de bevroren aarde naar boven. En onzichtbaar zijn ook andere zaden en bollen bezig wakker te worden.

Mijn kleine heks, ze kent de kou eigenlijk helemaal niet. De afgelopen 2 jaar is er hier in de omgeving nauwelijks sprake geweest van winter. En ze heeft besloten dat het niet leuk is. Lekker binnen zitten, samen dingen aan tafel doen, dat is haar wens. En ja, dan ga je daar toch op in. Gedeeltelijk. Want ook deze natuur, en dit seizoen zal ze moeten leren kennen. En hopelijk kan ze het uiteindelijk net zo waarderen als dat ik het doe.

Een aantal leuke activiteiten die ik met de kleine doe.

Naar de kinderboerderij gaan. Ik heb het al eerder benoemd. Maar wil je de jonge dieren zien, dan moet je lekker naar de kinderboerderij.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

IJs trappen. Je zal misschien even raar kijken. Maar sneeuw is er hier nog niet gevallen. Het is allemaal ijs en rijp. Mijn kleine zonaanbidster vindt het stampen op de hoopjes ijs die her en der ligt wel erg leuk.

Knutselen en kleuren, ze vindt het maar wat leuk. We hebben laatst ‘wollen’ schaapjes gemaakt. Of een mooie kleurplaat inkleuren.
_20170128_192230

Niet naar buiten, dan lekker alles binnenhalen! Als het aan mij ligt, staat mijn huis vanaf deze periode vol met bolletjes. Ik ben er gek op. En ik kan mijn kleine meid gelijk laten zien dat er uit een klein, enigszins verschrompeld bolletje, een prachtige bloem kan groeien.
Tegen de tijd dat de bolletjes zijn uitgebloeid, verhuizen ze altijd gelijk naar de tuin. Het gaat niet lang duren ben ik bang of onze gehele omgeving is in de lente bezaaid met een prachtige deken van gele narcissen en paarse krokussen.
dsc00614

En een superleuke activiteit die wij samen dit weekend hebben gedaan. Een toverstafje maken om de plantjes en bolletjes wakker te maken. Lekker ‘s morgens met het toverstafje in de tuin rondlopen en rinkelen. Dan worden de plantjes wel wakker!
dsc_0640

dsc_0645 dsc_0646

januari 2017, volle maan, energie

 

p1010713

Zachtjes piekt ze door de wolken heen. En kijkt neer op iedereen die langzaam wakker wordt. de hele nacht heeft ze geschenen, sommige mensen worden er onrustig van. Anderen slapen als roosjes. Sommige mensen voelen nieuwe energie opkomen. Sommige vrouwen verwelkomen het vrouwzijn. Sommige kinderen worden drukker. Andere kijken vol bewondering omhoog.

‘Kijk kleine meid, wat zie je daar?’ Er wordt getuurd, en vol verwondering komt er een glimlach. Niet de banaan, zoals ze zegt als de maan afnemend is of juist groeit. Nee, als de maan vol is, dan noemt ze haar ‘bal’.
‘Dag bal’, wordt er geroepen, voor mijn kleine wijsneus vrolijk verder gaat met haar knuffels en poppen.

Haar mama doet hele andere dingen. Alle stenen worden naar beneden verhuisd. Dit is een speciale maan, die we niet voor bij kunnen laten gaan. Netjes in de vensterbank worden ze neergelegd. Ze mogen de mooie energie van de maan in zich opnemen. Ondertussen sta ik als moeder ook energie op te doen. Baden in het maanlicht. Wat een kracht. En daarna, heerlijk slapen als een roosje, en dromen over mooie krachtige zaken.

imbolc, ooimelk, jong leven

imbolc
Laatst keek ik naar de film ‘the mist of avalon’.  Zonder twijfel één van mijn favoriete films. De mystiek is zo mooi neergezet, maar daarnaast juist ook dat het vroeger zo gewoon was. Een deel van het geheel.

Er is een moment, en dan laat Morgaine aan Arthur een ritueel zien wat op het land wordt uitgevoerd (vrouwen hielden een graagpop vast, en schonken melk en room over het nog enigszins kale land). Ze verteld dat de mensen moeder aarde eren. Dat na de donkere wintertijd, ze moeder aarde bedanken dat de eerste lammetjes weer zijn geboren, en dat daardoor de eerste melk er weer is om iedereen te voeden. De allereerste melk wordt daarom ook geofferd aan moeder aarde.

Prachtig hoe dit werd verwoord. Want dat is naar mijn idee ook de gedachte achter imbolc. De natuur die wakker wordt, de jonge dieren die worden geboren, de eerste sneeuwklokjes en krokussen die zich laten zien.

Blijf niet binnen zitten, maar ga dit ervaren! Er zijn zoveel plekken waar je dit zien, voelen, ja zelfs proeven kan. wat dacht je van die eerste melk. (En als je dan proeft, schenk dan ook iets terug aan moeder aarde als bedankje.)

OLYMPUS DIGITAL CAMERAOLYMPUS DIGITAL CAMERA

 

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

knuffel knuffel, kleine steen

rozenkwarts-2

Wauw, lief, wauw.
En vervolgens een hoop geknuffel en geaai. De laatste tijd verdwijnen steeds meer van mijn stenen in de handen van mijn dochter. En dan niet op de hebberige manier. Maar vol bewondering aait ze de steen, houdt hem tegen haar gezichtje en kijkt er gewoon naar. En tijdens het tv kijken houdt ze de steen met enige afwezigheid in haar handen en draait ze hem rond. In haar spel met poppetjes ligt de steen erbij en is een mooi plekje om de poppetjes op neer te zetten of overheen te laten springen.
En zo voelt het goed om haar met stenen om te laten gaan. Niet elke steen vind ik geschikt voor zo’n klein mensje die nog zo naïef en open in de wereld staat. Maar amethist, rozenkwarts en bergkristal, daar durf ik haar wel mee om te laten gaan.
Maar ik voorzie dat het niet lang duurt, of ze verzameld haar eigen stenen op alle plekken in huis. Precies zoals haar moeder doet.

bomen, sporen en elementen

p1010303

Deze vakantie zijn we een aantal dagen uit de dagelijkse sleur gestapt. En in de magische wereld van de natuur.

Pretparken, ballenbak, dierentuinen. Het is allemaal leuk. Maar zelfs mijn kleine meid genoot van ‘gewoon’ een paar dagen de natuur in. Alle bomen werden aangewezen, op elke stronk moest ze staan om te springen. En soms werd er ook naar ‘iets’ gewezen, wat wij niet konden zien, maar aan haar ogen te zien was het iets heel moois.
En zelf zagen we ook veel onzichtbare aanwezigheden.
De poort naar de andere wereld.
p1010327

 

 

 

 

 

 

 

Een afdruk van een voorbijgaand dier.

p1010350

Het versieren van de echte dennenbomen.
Hier ging mijn heksenhart wel extra liefdevol van kloppen. Wat een prachtige manier om moeder aarde te eren, en te vieren dat het licht weer in aantocht is. Geen kerstboom met gouden ballen kan hier tegenop!
p1010499
p1010559

 

En als je goed kijkt zie je tussen alle grote bomen, hele kleine miniwereldjes in paddenstoelen, schors en in het mos. Wat is de wereld toch groot, ook in de kleine dingen!

.p1010329

Gewoonweg magisch!