Slempmelk. Heel eerlijk. Het klinkt gewoon smerig. Maar als ik dan even verder denk, dan herken ik het woordje slemp toch wel. Het woordje slemp ken ik van slemppartij wat een smullerij betekend (of brasserij, schransen) Dus eigenlijk suggereert het woordje dat het iets lekkers moet zijn. En geloof me, dat is het ook.

Mijn vriendinnetje, mijn heksenmaatje, zij maakt het al jaren. En eigenlijk, ik kwam er nooit aan toe. Tot ze het mij de ingrediënten  toestuurde. Ja, dan moet je wel natuurlijk. Een mooie tijd natuurlijk om te maken. Het is een oud hollands drankje, eentje voor de koude dagen. Maar de melk erin, ja die hoort echt bij imbolc, en de groeiende buik van moeder aarde. Zij krijgt natuurlijk ook wat van mij.

En ik kan je vertellen. Ja, het is echt lekker! Een knus drankje, eentje voor lekker op de bank, met een dekentje en een mooi boek. Of voor het slapengaan. Of……..

Hieronder het recept:
1,5 liter melk
3 theelepels zwarte thee (of gewoon een theezakje)
stukje pijpkaneel (dus niet het vermalen poeder)
beetje citroenschil
3 kruidnagels
een beetje Foelie
3 draadjes Saffraan
60 gr suiker (of naar smaak. Kan ook een beetje honing las ik ergens anders)

Zet de melk zachtjes op en laat langzaam aan tegen de kook aan komen.
Doe de kruiden in een stukje katoenen doek, thee-ei of wat ik heb gedaan een zakje waar je losse thee in kan doen. Hang dit in de melk. En doe de deksel op de pan.
Laat dit, heel zachtjes, een uurtje trekken.
Pas tegen het einde voeg je de suiker toe.

En vooral, serveer hem lekker heet in je lievelingsmok!