runen

Afgelopen zomervakantie waren we op vakantie, met het geluk dat we ons huisje naast het bos hadden. Voor ons, als stadse mensen, een luxe! Het was dus elke dag meerdere keren het bos induiken, op zoek naar eekhoorntjes, konijntjes, en met een beetje geluk herten en zwijnen ( of de sporen daarvan). Maar de gewoonte van mij om de bosgrond af te speuren is ook overgeslagen op mijn dochter. En al snel kwamen we met onze broekzakken vol terug met steentjes. Daar gingen we iets moois mee maken!

Eenmaal thuis werd de verf erbij gepakt en koos ze een kleur uit. De stenen werden uitgebreid bekeken en geselecteerd. En werden de runentekens erop aangebracht. Nu heeft ze haar eigen runenset gemaakt. Geheel met haar eigen energie en enthousiasme erin!

lijsterbes

Bij mijn grootouders stond altijd een lijsterbes naast de voordeur. Dat hoorde zo, kreeg ik te horen. Van deze struik kregen mijn ouders een stekje, die zij ook bij de voordeur neer hebben gezet. Jaren later kochten wij ons eigen huis, en toen wij de tuin gingen verbouwen kregen wij een stekje van de struik bij mijn ouders vandaan. Nu staan er 2 lijsterbessen te pronken in onze voor en achtertuin. Ondertussen wist ik dat de lijsterbes bij de voordeur werd geplant als een beschermer van het huis. En dat de besjes aan een rode draad werden geregen en bij de voordeur werden opgehangen, of als ketting werd gedragen, om negativiteit buiten de deur te houden.
‘kunnen we ze ook eten mam?’, was de vraag van mijn dochter. Ik heb maar uitgelegd dat ze zeker te eten zijn, maar de vraag is maar net of je van de bittere smaak houdt. Ze heeft het toen toch maar gehouden op een mooie ketting te rijgen.

Wat ik een mooie uitleg vind over de lijsterbes is de volgende op het blog van iemand anders:
https://puffinsandpies.com/2018/07/28/de-lijsterbes/

kaarsenmagie

Tijdens de decembermaand heb ik al een aantal jaar een adventkalender, die ik steeds bij een andere aanbieder koop. Dit jaar had ik een aanbieder die ontzettend veel zakjes kruiden in de advent had zitten.
‘Wat moet je daar dan mee doen mama’, kreeg ik te horen van mijn dochter. Ik haalde mijn schouders op en gaf aan dat we misschien nog wel een mooi idee kregen. En dat kregen we. Op het moment dat ik een pakje openmaakte van de advent riep ze gelijk ‘ maar dat kunnen wij ook doen mam!’. En dat vond ik dus ook een leuk idee.

We zijn samen aan de slag gegaan met spell kaarsen maken. Eerst was het natuurlijk belangrijk om te bedenken waar je een kaars voor maakt. Daarna was het belangrijk om goed op te zoeken waar de kruiden voor ons voor staan en welke we wilden gebruiken. Wilden we nog iets anders gebruiken in de kaarsen? Zo kwamen we wat kleine steentjes tegen die er ook in mochten. Samen (want als er vuur aan te pas komt, dan doen we dat natuurlijk heel voorzichtig en nooit alleen!) hebben we de hete was op de kruiden laten druppelen terwijl we het doel heel goed voor ogen hielden. Een andere hele leuke manier is om kaarsen te rollen van bijenwasvellen.

Er zijn vast betere manieren om dit aan te pakken, maar voor nu werkte het prima en was het niet al te moeilijk. En zelfs een kind van 8 jaar kan heel goed verwoorden wat ze als doel heeft en wat ze ermee wilt bereiken.

‘Zetten we straks dan dat ene kaarsje aan, mama? Dan kom ik helemaal tot rust’.

lenormand-decks bekijken

Ik ben een verzamelaar, ik zal het eerlijk toegeven. Naast dat ik het leuk vind om kaarten te leggen, ben ik erachter gekomen dat ik een mooi, origineel deck heel erg kan waarderen. En dat de afbeelding op zo’n deck kan bijdragen aan het plezier van het kaartleggen. Mijn kast staat ondertussen aardig vol met oude en nieuwe decks. Het ene deck pak ik vaker dan het andere deck.
Ik zie op internet en social media dat er maar een beperkt aantal soorten decks door winkels worden verkocht. Ik begrijp daardoor best dat de meeste mensen dezelfde decks gebruiken. En dat is zo zonde! Want er is zoveel te krijgen. Alleen moet je dan even afstappen van de bekende winkels en een beetje verder zoeken.
Het lijkt mij leuk om de decks die ik heb, en die ik in de toekomst binnenkrijg, te delen. En erbij vertellen wat ik ervan vind en wat er zoal opvalt. Zodat je een beeld krijgt van wat er allemaal nog meer te krijgen is.

volle maan, jarig, 3 jaar

dsc_0160
Vanavond staat de volle maan weer te stralen in de lucht. Een krachtige gebeurtenis, elke keer weer. Voor mij is deze toch wel speciaal, zo op de verjaardag van mijn dochter. De dag is al speciaal, herinneringen worden gemaakt, mijn meisje een jaartje ouder. De volle maan zet dit gevoel nog een beetje extra kracht bij.

Wij laden ons weer op, zowel in het maanlicht als in de fijne herinneringen die we vandaag er weer bij hebben gemaakt.

glastonbury, beltane, magisch

p1010947
Het was altijd een voornemen om eens een jaarfeest in Glastonbury te vieren. De kleine meid vonden we hier nog te jong voor, dus voor het eerst de auto volgeladen en met zijn tweetjes richting het dal van Avalon gegaan.

Geen woorden zijn er om te omschrijven wat het met je doet om met een groep mensen te staan en te voelen dat iedereen hetzelfde viert, het valt niet te omschrijven om naast een ander te zitten, en toch in alle rust te kunnen mediteren, om op een bergtop te staan en de wereld om je heen te zien, om een eeuwenoude boom aan te raken en te weten dat duizenden mensen dit voor jou ook hebben gedaan.

dsc_0361   dsc_0256 dsc_0254

 

p1020053   p1020125

 

p1020027  p1020040

verjaardag, sneeuw, volle maan

p1010903
Mijn verjaardag ging stilletjes voorbij. Of dat dacht ik. Al jaren roep ik dat ik sneeuw wil, ik wil het het liefst de hele winter, met een ijsbaan erbij om te kunnen schaatsen. Maar in ons landje, is sneeuw de laatste jaren iets schaars. En over een stevige ijsbaan hoef ik niet te spreken. Of in ieder geval, waar wij wonen. Als er sneeuw is, dan is dat altijd ergens anders in Nederland.
Maar mijn wensen zijn blijkbaar toch gehoord. Vanaf de dag dat ik jarig was, begon het langzaam te sneeuwen. Eerst een fijne poeder. De dag erna reden we in een sneeuwbui. En de dag daarna, stond ik met knallende hoofdpijn op. Ik durfde eerst de woorden niet uit te spreken, bang dat het niet klopte. Maar deze hoofdpijn, die ken ik wel. Die kreeg ik als kind namelijk altijd als er sneeuw in de lucht hing.

p1010846p1010882

En vol pure enthousiaste, het was niet meer heel duidelijk wie er nu het kind in huis was, schoten we in onze dikke winterkleding en gingen we vlug naar buiten. Het was waarschijnlijk aanstekelijk, want de kleine meid had zich helemaal over de kou heengezet. En vol bravoure stapte ze met grote stappen in de dikke sneeuwdeken. Om ons heen was het akelig stil. Waar waren toch alle buurtkinderen? Waar was het grote sneeuwgevecht? Waar waren alle sneeuwpoppen en sleetjes? Uiteindelijk kwamen ze langzaam op gang. Maar in mijn herinnering stonden wij als kinderen bijna in onze pyjama buiten, zo graag wilden we spelen. En kwamen we pas onder dwang weer binnen. Ik hoop dat ik dit toch wel een beetje kan meegeven aan mijn meisje.

p1010923

De sneeuw, ik roep het echt tegen iedereen. Voor mij heeft het zo iets magisch. Het is een prachtige witte deken, die alles, echt alles, zo mooi kan maken. En als je buiten loopt, terwijl het sneeuwt, dan valt er een pure rust over je heen. Je vergeet de kou, je vergeet de ellende. Je geniet van de rust en stilte om je heen, en het lijkt net of je in een magische bubbel zit.
En als je de mogelijkheid hebt, om niet alleen van de sneeuw te genieten op een volwassen manier, maar ook nog op de kinderlijke manier. Dan voel je je als herboren.

dsc_0844
De sneeuw van dit weekend was ook nog eens heel speciaal. Het heeft gelegen in de volle maan. Maanwater wordt voor verschillende dingen gebruikt. Voor het reinigen van je edelstenen of andere magsiche voorwerpen, als extra versterkertje voor je planten of voor jezelf. Maansneeuw, wat voortkomt van moeder aarde zelf , is helemaal speciaal.De weg die de sneeuw heeft afgelegd heeft een hoop energie in zich opgenomen. Het is er niet altijd, dus de momenten dat het er is, is het als heks toch wel een momentje om dit te gebruiken ipv het maanwater.

de magie van het strand

p1010735
Zoals voor mij het bos van alles lijkt te verschuilen, onbekende geluidjes, de roep van een vogel, geritsel tussen de blaadjes en het gefilterde licht van de zon door de bladeren en takken van de bomen. Zo open is het strand voor mij. Schoonmakende zilte lucht (soms bijna martelend als de scherpe lucht je huid raakt), de zon die fel in je gezicht schijnt op het moment dat het achter een wolk vandaan komt. En toch, de zee, ja de zee is natuurlijk een bron van mysteriën. Want bij elke nieuwe golf die over het strand rolt, laat ze weer iets voor je achter. Een schelp, een steen, een stukje hout, dode diertjes, en helaas ook de minder mooie kant van de mensheid.
En voor mij en mijn kleine meid was het een zoektocht naar het mooiste voorwerp. En weet je, voor een kind maakt het niet uit hoe de schelp eruit zag. Voor haar is een hele schelp mooi, een schelp met mooie kleuren, een grote een kleine schelp. Maar ze kwam mij vol trots ook de gebroken schelpen brengen, kleine snippers van ooit eens hele schelpen. Maar het enige wat mijn meisje zag was een prachtige schat die de zee voor haar had achtergelaten.
Daar kregen wij een mooie les voorgeschoteld door de ogen van een kind. p1010740

knuffel knuffel, kleine steen

rozenkwarts-2

Wauw, lief, wauw.
En vervolgens een hoop geknuffel en geaai. De laatste tijd verdwijnen steeds meer van mijn stenen in de handen van mijn dochter. En dan niet op de hebberige manier. Maar vol bewondering aait ze de steen, houdt hem tegen haar gezichtje en kijkt er gewoon naar. En tijdens het tv kijken houdt ze de steen met enige afwezigheid in haar handen en draait ze hem rond. In haar spel met poppetjes ligt de steen erbij en is een mooi plekje om de poppetjes op neer te zetten of overheen te laten springen.
En zo voelt het goed om haar met stenen om te laten gaan. Niet elke steen vind ik geschikt voor zo’n klein mensje die nog zo naïef en open in de wereld staat. Maar amethist, rozenkwarts en bergkristal, daar durf ik haar wel mee om te laten gaan.
Maar ik voorzie dat het niet lang duurt, of ze verzameld haar eigen stenen op alle plekken in huis. Precies zoals haar moeder doet.

bomen, sporen en elementen

p1010303

Deze vakantie zijn we een aantal dagen uit de dagelijkse sleur gestapt. En in de magische wereld van de natuur.

Pretparken, ballenbak, dierentuinen. Het is allemaal leuk. Maar zelfs mijn kleine meid genoot van ‘gewoon’ een paar dagen de natuur in. Alle bomen werden aangewezen, op elke stronk moest ze staan om te springen. En soms werd er ook naar ‘iets’ gewezen, wat wij niet konden zien, maar aan haar ogen te zien was het iets heel moois.
En zelf zagen we ook veel onzichtbare aanwezigheden.
De poort naar de andere wereld.
p1010327

 

 

 

 

 

 

 

Een afdruk van een voorbijgaand dier.

p1010350

Het versieren van de echte dennenbomen.
Hier ging mijn heksenhart wel extra liefdevol van kloppen. Wat een prachtige manier om moeder aarde te eren, en te vieren dat het licht weer in aantocht is. Geen kerstboom met gouden ballen kan hier tegenop!
p1010499
p1010559

 

En als je goed kijkt zie je tussen alle grote bomen, hele kleine miniwereldjes in paddenstoelen, schors en in het mos. Wat is de wereld toch groot, ook in de kleine dingen!

.p1010329

Gewoonweg magisch!