Bij mijn grootouders stond altijd een lijsterbes naast de voordeur. Dat hoorde zo, kreeg ik te horen. Van deze struik kregen mijn ouders een stekje, die zij ook bij de voordeur neer hebben gezet. Jaren later kochten wij ons eigen huis, en toen wij de tuin gingen verbouwen kregen wij een stekje van de struik bij mijn ouders vandaan. Nu staan er 2 lijsterbessen te pronken in onze voor en achtertuin. Ondertussen wist ik dat de lijsterbes bij de voordeur werd geplant als een beschermer van het huis. En dat de besjes aan een rode draad werden geregen en bij de voordeur werden opgehangen, of als ketting werd gedragen, om negativiteit buiten de deur te houden.
‘kunnen we ze ook eten mam?’, was de vraag van mijn dochter. Ik heb maar uitgelegd dat ze zeker te eten zijn, maar de vraag is maar net of je van de bittere smaak houdt. Ze heeft het toen toch maar gehouden op een mooie ketting te rijgen.

Wat ik een mooie uitleg vind over de lijsterbes is de volgende op het blog van iemand anders:
https://puffinsandpies.com/2018/07/28/de-lijsterbes/