Het was altijd een voornemen om eens een jaarfeest in Glastonbury te vieren. De kleine meid vonden we hier nog te jong voor, dus voor het eerst de auto volgeladen en met zijn tweetjes richting het dal van Avalon gegaan.

Geen woorden zijn er om te omschrijven wat het met je doet om met een groep mensen te staan en te voelen dat iedereen hetzelfde viert, het valt niet te omschrijven om naast een ander te zitten, en toch in alle rust te kunnen mediteren, om op een bergtop te staan en de wereld om je heen te zien, om een eeuwenoude boom aan te raken en te weten dat duizenden mensen dit voor jou ook hebben gedaan.