Zachtjes piekt ze door de wolken heen. En kijkt neer op iedereen die langzaam wakker wordt. de hele nacht heeft ze geschenen, sommige mensen worden er onrustig van. Anderen slapen als roosjes. Sommige mensen voelen nieuwe energie opkomen. Sommige vrouwen verwelkomen het vrouwzijn. Sommige kinderen worden drukker. Andere kijken vol bewondering omhoog.

‘Kijk kleine meid, wat zie je daar?’ Er wordt getuurd, en vol verwondering komt er een glimlach. Niet de banaan, zoals ze zegt als de maan afnemend is of juist groeit. Nee, als de maan vol is, dan noemt ze haar ‘bal’.
‘Dag bal’, wordt er geroepen, voor mijn kleine wijsneus vrolijk verder gaat met haar knuffels en poppen.

Haar mama doet hele andere dingen. Alle stenen worden naar beneden verhuisd. Dit is een speciale maan, die we niet voor bij kunnen laten gaan. Netjes in de vensterbank worden ze neergelegd. Ze mogen de mooie energie van de maan in zich opnemen. Ondertussen sta ik als moeder ook energie op te doen. Baden in het maanlicht. Wat een kracht. En daarna, heerlijk slapen als een roosje, en dromen over mooie krachtige zaken.