Categorie: in huis

slempmelk

Een reactie plaatsen

dsc_0659

Slempmelk. Heel eerlijk. Het klinkt gewoon smerig. Maar als ik dan even verder denk, dan herken ik het woordje slemp toch wel. Het woordje slemp ken ik van slemppartij wat een smullerij betekend (of brasserij, schransen) Dus eigenlijk suggereert het woordje dat het iets lekkers moet zijn. En geloof me, dat is het ook.

Mijn vriendinnetje, mijn heksenmaatje, zij maakt het al jaren. En eigenlijk, ik kwam er nooit aan toe. Tot ze het mij de ingrediënten  toestuurde. Ja, dan moet je wel natuurlijk. Een mooie tijd natuurlijk om te maken. Het is een oud hollands drankje, eentje voor de koude dagen. Maar de melk erin, ja die hoort echt bij imbolc, en de groeiende buik van moeder aarde. Zij krijgt natuurlijk ook wat van mij.

En ik kan je vertellen. Ja, het is echt lekker! Een knus drankje, eentje voor lekker op de bank, met een dekentje en een mooi boek. Of voor het slapengaan. Of……..

dsc_0657
Hieronder het recept:
1,5 liter melk
3 theelepels zwarte thee (of gewoon een theezakje)
stukje pijpkaneel (dus niet het vermalen poeder)
beetje citroenschil
3 kruidnagels
een beetje Foelie
3 draadjes Saffraan
60 gr suiker (of naar smaak. Kan ook een beetje honing las ik ergens anders)

Zet de melk zachtjes op en laat langzaam aan tegen de kook aan komen.
Doe de kruiden in een stukje katoenen doek, thee-ei of wat ik heb gedaan een zakje waar je losse thee in kan doen. Hang dit in de melk. En doe de deksel op de pan.
Laat dit, heel zachtjes, een uurtje trekken.
Pas tegen het einde voeg je de suiker toe.

En vooral, serveer hem lekker heet in je lievelingsmok!

 

januari 2017, volle maan, energie

Een reactie plaatsen

 

p1010713

Zachtjes piekt ze door de wolken heen. En kijkt neer op iedereen die langzaam wakker wordt. de hele nacht heeft ze geschenen, sommige mensen worden er onrustig van. Anderen slapen als roosjes. Sommige mensen voelen nieuwe energie opkomen. Sommige vrouwen verwelkomen het vrouwzijn. Sommige kinderen worden drukker. Andere kijken vol bewondering omhoog.

‘Kijk kleine meid, wat zie je daar?’ Er wordt getuurd, en vol verwondering komt er een glimlach. Niet de banaan, zoals ze zegt als de maan afnemend is of juist groeit. Nee, als de maan vol is, dan noemt ze haar ‘bal’.
‘Dag bal’, wordt er geroepen, voor mijn kleine wijsneus vrolijk verder gaat met haar knuffels en poppen.

Haar mama doet hele andere dingen. Alle stenen worden naar beneden verhuisd. Dit is een speciale maan, die we niet voor bij kunnen laten gaan. Netjes in de vensterbank worden ze neergelegd. Ze mogen de mooie energie van de maan in zich opnemen. Ondertussen sta ik als moeder ook energie op te doen. Baden in het maanlicht. Wat een kracht. En daarna, heerlijk slapen als een roosje, en dromen over mooie krachtige zaken.

knuffel knuffel, kleine steen

Een reactie plaatsen

rozenkwarts-2

Wauw, lief, wauw.
En vervolgens een hoop geknuffel en geaai. De laatste tijd verdwijnen steeds meer van mijn stenen in de handen van mijn dochter. En dan niet op de hebberige manier. Maar vol bewondering aait ze de steen, houdt hem tegen haar gezichtje en kijkt er gewoon naar. En tijdens het tv kijken houdt ze de steen met enige afwezigheid in haar handen en draait ze hem rond. In haar spel met poppetjes ligt de steen erbij en is een mooi plekje om de poppetjes op neer te zetten of overheen te laten springen.
En zo voelt het goed om haar met stenen om te laten gaan. Niet elke steen vind ik geschikt voor zo’n klein mensje die nog zo naïef en open in de wereld staat. Maar amethist, rozenkwarts en bergkristal, daar durf ik haar wel mee om te laten gaan.
Maar ik voorzie dat het niet lang duurt, of ze verzameld haar eigen stenen op alle plekken in huis. Precies zoals haar moeder doet.

yule of kerstmis met je peuter?? of….

Een reactie plaatsen

OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Ik hoor en zie op social media heel veel pagans worstelen met het dilemma wat nu te vieren. Yule is natuurlijk ‘ons’ feest. Maar kerstmis is het feest wat door de meeste vrienden en familie wordt gevierd. En wat doe je dan?? Sommige houden zich echt vast aan yule, andere gaan mee in kerstmis. En ik denk het grootste gedeelte probeert het te combineren. Want zeg nu zelf, we vieren met Yule toch dat we weer met vreugde het licht verwelkomen. En is dit nu ook niet het idee bij kerstmis??
Zelf worstel ik meer met het moment van vieren. Met de familie hebben we het kerstdiner, en de gezelligheid op 25 en 26 december. Maar yule valt niet op deze dagen.
Dit jaar wilde ik, nu mijn dochter wel de leeftijd krijgt dat ze actief bezig is en alles prachtig vindt, beide combineren door vanaf yule elke dag een activiteit te doen. Een beetje zoals advent aftelt naar de geboorte van jezus, zo wil ik deze dagen bewust het groeiende licht beleven, met liefde voor elkaar en de omgeving.
Er zijn heel wat tradities die overeenkomen. Zo heb ik het eerder al over de yuleboom/kerstboom gehad. Deze staat natuurlijk zo snel mogelijk na sinterklaas in ons huis.
Maar wat dan? Hieronder een paar suggesties. Ik kan er nog zoveel bedenken, maar niet alles is geschikt om met een peuter te doen. Dus laten we het voor nu even bij het onderstaande laten.
21 december:
“s morgens lekker vroeg opstaan om de zon te zien opkomen. Immers, vanaf nu zullen we steeds meer zontijd krijgen, en laten we de donkere tijd achter ons.
Extra lekker koken. Maak een waar yulediner! Alles mag, alles kan. Net als met een kerstdiner. Maar misschien eens goed om extra aandacht aan het milieu te besteden. Een keertje vegetarisch eten, of naar de natuurwinkel om je boodschappen te doen.
Dit keer valt yule op een doordeweekse dag, dan is het lastig. Maar is het niet heerlijk om met je kind aan de eettafel te zitten en te knutselen?! Ik geniet daar altijd zo ontzettend van. En dat kan ook met yule. Denk bv aan lekker kleien en gevonden takjes en eikeltjes erin steken. Of een waxinelichtjeshouder maken?
Leg de gemaakte knutsels onder de yuleboom, en ‘savonds lekker met een kopje thee en een schaaltje zelfgemaakte koekjes de zelfgemaakte cadeau’s aan elkaar geven (want papa en mama kunnen ook iets moois maken!)
Veel mensen vinden het ook fijn om een vuurtje te maken in de vuurkorf. We maken dan zelf dat licht in het donker. Maar met mijn peuter met vuur bezig zijn vind ik niet prettig. Een kaars aansteken, de lampjes in de boom. Ook dat zijn manieren om je kind het groeiende licht te laten zien.
dsc04802

22 december
Een wandeling maken in de natuur. Natuurlijk! Die moet ergens deze dagen ook gebeuren. Wij wonen in de stad, hebben een druk leven. Maar een frisse neus halen, dat moet iedere pagan ergens op deze dagen wel hebben gedaan. Verzamel samen met je kind mooie steentjes, takjes, blaadjes uit de natuur om op het altaar te leggen. Of misschien om eerst mee te knutselen voordat het op het altaar komt.
Wijs je kind om de kale takken, de vogeltjes die rondhupsen op zoek naar voedsel.
En trouwens, over die vogeltjes gesproken. Zij zijn driftig aan het zoeken. We kunnen ze toch best helpen?? In de tuincentra zijn al genoeg vetbolletjes te vinden. Hang deze op in de tuin en doe is voor die andere buurtbewoners. Maar je kan ze ook zelf maken. Bv door vet te mengen met vogelzaad en dit in een halve kokosnoot te gieten. Of een schaaltje op de tuintafel te zetten en daar elke dag een beetje vogelzaad in te strooien.
img_2534

23 december
Misschien gaat je kind naar de opvang? Of komt hij/ zij veel bij vrienden of familie.
Ga samen lekker zandkoekjes bakken, in thema of, zoals op de foto, gewoon wat je kind leuk vindt. Stop ze in een zakje met een lintje eromheen en breng ze gewoon langs bij de ander. Hoe leuk is het om zomaar iets te krijgen van een ander!
dsc03131

24 december
Verhalen, ik vergeet helemaal de verhalen! Dit is een keuze waar je zelf naar moet kijken. Er zijn weinig peuterboekjes die ik samen met mijn dochter in kan kijken die echt pagan gerelateerd zijn. Of in ieder geval, ik heb ze nog niet gevonden. Maar als ze ouder is, dan zal ze het heerlijk vinden om samen op de bank een verhaal te horen over het groeiende licht. Over elkaar helpen.
In het boekje winterlicht staan veel mooie verhalen. Overigens ook leuke activiteiten die je in kan plannen.
winterlicht

25 en 26 december
Deze dagen staan bij ons altijd in het teken van het kerstfeest, wat vanuit mijn familie wordt gevierd. Eigenlijk komen bovenstaande dingen daarin weer terug. Maar het belangrijkste thema op deze dagen is toch wel samenzijn. We lunchen samen, we doen ‘s middags een leuke activiteit en koken samen. En ergens op deze dagen hebben we voor elkaar ook nog een cadeautje. Soms iets gekocht, soms iets gemaakt. Maar altijd met liefde.
dsc04653

heksen, pompoenen en seizoenstafel

Een reactie plaatsen

P1000863

Oktober. De maand dat ik mijn heksjes uit de kast mag halen van mezelf. Het dressoir wordt één groot festijn van heksen, pompoenen en kaarsen. Want ‘s avonds wordt het eindelijk snel donker en voelt het heerlijk knus om de lichten uit te doen en mijn kaarsjes te ontsteken.

Mijn kleine heksenmeisje heeft ook de leeftijd gekregen om samen met mij aan de slag te gaan om een pompoen uit te hollen. Dus ik ben al aan het wachten op het juiste moment om dit samen met haar te doen.
Maar waar komt deze traditie nu eigenlijk vandaan? Want niet alleen pagans doen dit. Je ziet de pompoenen overal terug.
Halloween, samhain, All Hallows Eve. Allemaal termen die veel met elkaar te maken hebben. Het is de periode van 31 oktober en 1 november. Volgens vele het moment dat de sluier tussen de geestenwereld en onze wereld erg dun is. Voor pagans een moment om hun voorvaderen te eren en het paganjaar af te sluiten. Een nieuw begin. Een moment om te voorspellen met kaarten en glazen bollen. Om een extra bord aan tafel erbij te zetten voor hen die er niet meer zijn.

De pompoen komt terug in verschillende verhalen. Onder andere het verhaal van Jack, degene die dacht de duivel te slim af te zijn en later toen hij stierf niet meer welkom te zijn in zowel de hel als de hemel. Hij moest ronddolen, eenzaam en in het donker. Hij vroeg de duivel om een kooltje, wat hij in een raap stak. Zodat zijn weg een beetje verlicht werd.
Een ander verhaal is dat mensen pompoenen neerzetten om de geesten juist af te schrikken, het verhaal gaat namelijk dat de geesten van degene die het afgelopen jaar zijn overleden bezit willen nemen van levende mensen. En door je te verkleden en het neerzetten van de pompoen met een kaarsje erin jaag je ze weg.

Maar uiteindelijk, naast al deze verhalen, is het gewoon geweldig om een pompoen open te snijden, lekker met die kleine kinderhandjes in de derrie te zitten en alles eruit te scheppen. Papa of mama snijden er een mooi figuur in en als je dan een kaarsje erin zet is het resultaat geweldig!!

P1000877

Ik vond het verhaal van Jack op beleven.org . Voor mijn dochter nog niet echt een geschikt verhaal, maar voor de oudere kinderen hartstikke leuk om te kennen:

Het Ierse volksverhaal over Jack O’Lantern

Jack, een Ierse man, bracht zijn avonden graag door in zijn stamkroeg, waar hij het ene glaasje na het andere dronk, om de tijd te doden. Op zo’n avond ontmoette hij in een dronken roes de duivel, die maar één ding wou: bezit nemen van zijn ziel. Maar de listige Jack wist de duivel over te halen om samen met hem nog één glas te drinken.

Op het einde van de avond nam de duivel de gedaante aan van een muntstuk om zijn pils te betalen. Jack greep het muntstuk en sloot hem op in een buidel met een kruisvormig slot. Pas toen hij Jack had beloofd hem tien jaar met rust te laten, liet Jack hem weer vrij.

Tien jaar later botste Jack weer op de duivel op een verlaten landweg. Om tijd te winnen vroeg hij hem nog om één gunst: een appel uit de dichtstbijzijnde boom.

Toen de duivel in de boom klom om een mooi exemplaar uit te zoeken, zag Jack zijn kans schoon om met zijn zakmes een kruis te kerven in de stam van de boom. De duivel zat klem in de kruin en Jack liet hem beloven dat hij hem nooit meer lastig zou vallen. Vanuit zijn benarde situatie kon de duivel niet anders dan hiermee akkoord gaan en hij sloeg jammerend op de vlucht.

Toen Jack stierf, werd hij weggejaagd uit het paradijs, omdat hij met de duivel had geheuld. In de hel wilden ze hem ook niet, omwille van de belofte van de duivel. Jack was verdoemd om eeuwig te dolen en smeekte de duivel om een gloeiend kooltje, waarmee hij zijn lange en donkere weg kon verlichten. Die kreeg hij gelukkig nog en hij stak het in een uitgeholde raap.

Sindsdien dwaalt ‘Jack of the Lantern’ – later verbasterd tot ‘Jack O’Lantern’ – door het duister, met zijn lantaarn in de hand.

verdriet, geluk en wauw

Een reactie plaatsen

kaarsje

Met een beetje een beter gevoel kijk ik naar het kaarsje. Niet lang geleden stak ik net zo een kaarsje aan om te vieren dat er iemand was geboren. Nu stak ik het kaarsje aan om een beetje kracht te sturen naar iemand die dat heel hard nodig heeft. En nu zie ik, dat door dit te doen ik me ook iets beter voel. Ik doe iets praktisch en kan via het kaarsje mijn gedachtes beter richten waar ik het naartoe wil hebben.

Mijn kleine meid kijkt omhoog en haar mondje valt open. Ik til haar op ‘een kaarsje om iemand te helpen’. Echt uitleggen kan je op deze leeftijd nog niet. Maar ze roept ‘wauw’ en wijst naar het vlammetje wat vrolijk heen en weer gaat. Ik wijs ook de andere figuurtjes op de jaarring aan. De bloemen, omdat de lente is begonnen, de kat want onze kat was deze maand jarig, het geboortekaartje van het nieuwe leventje in deze wereld. En ik moet wel glimlachen, wat is het leven toch wispelturig, verdriet en geluk is er altijd. En dat is natuurlijk ook heel natuurlijk. Wauw.

edelstenen

Een reactie plaatsen

‘aai, aai, auw’ hoorde ik van de week. Mijn heksenmeisje was bezig met de edelstenen. Ze slingeren hier in huis nogal rond. Liggen in kasten, in hoekjes van de kamer of in zakjes op een hogere plek. En zoals wij vroeger met knopen speelden, zo speelt mijn meisje met de stenen van haar moeder.

Nu vind ik niet alle stenen geschikt voor een kind. Sowieso de kleinere stenen niet, om de logische reden dat ze erin kunnen stikken. Maar als ik kijk naar de energie van sommige stenen, dan kies ik er bewust voor om deze niet aan haar te geven. Ze pakt zelf gelukkig ook vooral de rustige soorten zoals rozenkwarts, berkristal en amethist. En dan wordt er veel geaaid en gekwebbeld. En soms pakt ze een steen beet, en zegt ze auw en legt hem weer neer. Energieën zijn door kinderen zo makkelijk op te pikken, dat ze blijkbaar zelf ook merkt welke steen prettig is en welke niet.

Ze worden  op zeer uiteenlopende plekken verkocht, van sieradenwinkels en spirituele winkels tot kraampjes op een festival en webwinkels. Ik heb geleerd vooral op mijn gevoel af te gaan. Voelt een steen niet goed, dan koop ik hem niet. En zo kijk ik er ook naar als ik een steen voor mijn dochter wil kopen. Ik voel zelf wat ik ervan vind, en laat haar ook voelen. En ik kies voor de vriendelijke stenen, zoals ik ze zelf noem.  (De donkere stenen zijn vaak te krachtig voor een kind)Er zijn veel boeken en websites te vinden over edelstenen. Kies niet alleen op je gevoel, maar bedenk van tevoren waarvoor je de steen wilt hebben. Krijgt een kind tandjes, dan is barnsteen een prachtige steen om ze daarbij te helpen, er worden speciale kettingen en armbandjes verkocht voor kinderen. Moeten ze beter slapen, leg een rozekwarts in de buurt van het bedje. Zijn ze onrustig dan werkt de groene aventurijn prima.  Om de kinderkamer rustig en zuiver te houden kan je bergkristal op verschillende plekken leggen.

Bedenk wel dat de stenen niet te klein mogen zijn. Kinderen blijven kinderen en willen van alles in hun mond stoppen om te ervaren. Maar bedenk ook dat te grote stenen misschien een te sterke werking hebben. Dus een middenweg hierin is denk ik de oplossing.

 

kweekkastjes, zaadjes en katten

Een reactie plaatsen

‘Ook een tweejarige kan een gieter vasthouden’, was mijn gedachte. Dus dapper ging ik naar de plaatselijke tuincentrum en kocht een paar kweekkastjes en wat zakjes met zaad.
Thuis gekomen zijn we gelijk aan de slag gegaan. Aarde in de bakjes, zaadjes erin en in de vensterbank gezet.
Vol ongeloof zag ik dat mijn dochter inderdaad van de bakken afbleef. Het enige wat ze wel deed was de kat vertellen wat er in te vinden was. Precies zoals mama even daarvoor tegen haar vertelde.

De wonderen van het groeien en bloeien kan je meegeven aan elke leeftijd. Want hoe bijzonder is het eigenlijk niet dat uit een heel klein zaadje een plantje kan groeien. Een plantje wat later weer voedsel geeft aan degene die het nodig hebben.

Mijn dochter is nu nog klein. Op haar manier zie ik dat  ze ervan leert.   Ze mag mij al helpen met water geven, en als de plantjes groter zijn wil ze vast met haar handjes in de aarde wroeten om ze te verplanten.

plantjes2