Met een beetje een beter gevoel kijk ik naar het kaarsje. Niet lang geleden stak ik net zo een kaarsje aan om te vieren dat er iemand was geboren. Nu stak ik het kaarsje aan om een beetje kracht te sturen naar iemand die dat heel hard nodig heeft. En nu zie ik, dat door dit te doen ik me ook iets beter voel. Ik doe iets praktisch en kan via het kaarsje mijn gedachtes beter richten waar ik het naartoe wil hebben.

Mijn kleine meid kijkt omhoog en haar mondje valt open. Ik til haar op ‘een kaarsje om iemand te helpen’. Echt uitleggen kan je op deze leeftijd nog niet. Maar ze roept ‘wauw’ en wijst naar het vlammetje wat vrolijk heen en weer gaat. Ik wijs ook de andere figuurtjes op de jaarring aan. De bloemen, omdat de lente is begonnen, de kat want onze kat was deze maand jarig, het geboortekaartje van het nieuwe leventje in deze wereld. En ik moet wel glimlachen, wat is het leven toch wispelturig, verdriet en geluk is er altijd. En dat is natuurlijk ook heel natuurlijk. Wauw.