Wat een prachtig mabonweekend. De zon straalt, de dikke jassen en paraplu’s mogen nog eventjes weg. En wij besloten om van dit mooie weer gebruik te maken. Kastanjes zoeken, dat kende de kleine meid nog van vorig jaar. En daar had ze wel zin in.
We hadden het idee dat we eigenlijk erg laat waren, maar toen we in het bos kwamen lag de grond nog bezaaid met de glanzende mahoniekleurige bolletjes.
Het leukste van het kastanjes zoeken is voor mij het zien van de pret en tegelijk de concentratie van mijn dochter.

En nu kan ik gezellig met mijn meisje gaan knutselen. Maar ik wilde ook iets anders doen, een kastanjetinctuur maken.
Van mijn opa had ik altijd geleerd dat ik een kastanje in mijn jaszak moest stoppen, tegen de pijn in mijn vingers. Dus als sinds ik een klein meisje was deed ik dit braaf. Later toen ik de herboristenopleiding deed leerde ik dat kastanjes inderdaad een helende werking hadden op je gewrichten. Met de bloemen en de bast kan je aan de slag. Maar nu in de herfst is het echt de tijd voor de kastanjes.
Het duurt wel een aantal weken, maar als ik na elke dag te hebben geschud kan zeven. Dan wil ik de tinctuur gaan gebruiken in een zalf. Ik vermoed precies op tijd voor mijn pijnlijke gewrichten om de winter door te kunnen komen.