pompoenen, pompoenen en pompoenen

Soms kom je pareltjes tegen, en die wil je gewoon delen.
Woon je in Zeeland, dan hebben jullie zo’n pareltje. De pompoenwinkel is een leuke winkel die, je verwacht het niet, pompoenen verkoopt. In alle soorten en maten. Je kan ook een kijkje nemen op het veld en in de kassen waar ze worden gekweekt.

Voor mij was het onverwachte pareltje de zolderverdieping. Want daar leerde ik dat je de flespompoenen kan laten indrogen, om er vervolgens prachtige kunstwerken van te maken. Dit biedt weer hele nieuwe activiteiten voor Samhain natuurlijk!!

Dus sla vooral de link op: www.depompoenwinkel.nl


Samhain, geesten, Coco

Zelfs met een kleuter kan je heel leuk pompoenen snijden (en de vulling gebruiken in de soep)

‘ hebben ze het bordje meegenomen denk je?’
Ik doe voorzichtig mijn ogen open en kijk mijn dochter aan, die ervoor heeft gekozen om om kwart over zes al bij mijn bed te staan. Je kan begrijpen dat het kwartje nog niet helemaal gevallen was op dat tijdstip.
‘ Zullen we gaan kijken?’ En ze wijst naar het raam. Toen begreep ik wat ze bedoelde.
Gisteren hebben we met vrienden Samhain gevierd. Waarbij we onder andere aan een versierde tafel pompoensoep hebben gegeten. Er stond ook een extra kommetje, voor de overleden mensen die we missen. Met haar 5 jaar is het lastig te bevatten, maar zo goed mogelijk hebben we uitgelegd waarom we dit deden. En dat is in een tijd waarin geesten als eng worden beschouwd best moeilijk uit te leggen aan een kleuter. Samen hebben we het kommetje ook nog buiten op haar ‘ altaartje’ neergezet.

Ze klimt over het bed heen naar het slaapkamerraam om te kijken of ze het kommetje nog ziet staan.
‘ Zie je, ze hebben het helemaal niet opgegeten!’ Enigszins verontwaardigd kijkt ze mij aan. Ik ga naast haar staan en we babbelen wat over geesten, wie en wat dat zijn en dat je die niet ziet, dus dat we hen vast ook niet kunnen zien eten. En ik kan er niks aan doen, ik verwijs naar de Disneyfilm Coco. ‘ Daar zie je ook dat de geesten samen met de levenden feest vieren en eten van het eten terwijl het ook blijft staan. ‘
Ze knikt wijs, dat wil ze dan wel zien. En na het kijken van de film blijft het stil. Tot we naar school gaan.

‘ Kan ik dan ook eens met oude oma praten?’

Ik kan een grijns niet onderdrukken. Want willen we dat allemaal eigenlijk niet op zijn tijd, nog even praten met de mensen die we zijn verloren.



samhain, dia de los muertos

img001
Door familie ben ik mij wat meer gaan verdiepen in Dia de los muertos , de dag van de doden. Het zijn de dagen dat de zielen van de doden weer even terug naar aarde komen. De mensen versieren het huisaltaar, zetten foto’s neer, geven wat extra aandacht aan de graven en versieren deze. Er wordt voedsel en drinken geofferd. Je ziet veel skeletten en schedels, vaak versierd in de meest prachtige kleuren en tekeningen.

Voor andere mensen misschien een beetje luguber, een ver van hun bed show, maar ik voelde gelijk een klik. Een klik met het paganisme, waar we immers ook met Samhain terug denken aan onze voorvaderen en de pas overleden dierbaren.

Voor een kind, zeker eentje nog zo jong als de mijne, vinden sommige mensen het misschien niet het juiste feest. En toch, in Mexico wordt het ook samen met de familie gevierd. Waarom zouden we dit niet ook in Nederland kunnen doen??
Onze dochter gaat tegenwoordig naar de basisschool, waar ze samen met de klas een prachtige herfsttafel heeft gemaakt. Wij vonden het dan ook tijd worden om ruimte te maken voor haar eigen herfst tafel, waar ze al haar gevonden schatten op kwijt kan. En tussen haar schatten hebben we de foto’s geplaatst van dierbaren van ons. Haar eerste reactie was dan ook, hé die ken ik. En kort hebben we er ook samen over gesproken. Ze vond het prachtig om een kaarsje aan te steken en even terug te denken aan die mensen op de foto’s . En zo klein kan je dus al beginnen!
coco_2017_film_poster
De link werd dan ook snel gelegd toen we samen de film Coco gingen kijken. Hoewel er soms veel mensen piepen dat kinderen teveel tv kijken, kunnen ze er toch echt ook wel wat van leren.
De volgende stap is om eens een mooi boek te vinden over dit onderwerp!

heksen, pompoenen en seizoenstafel

P1000863

Oktober. De maand dat ik mijn heksjes uit de kast mag halen van mezelf. Het dressoir wordt één groot festijn van heksen, pompoenen en kaarsen. Want ‘s avonds wordt het eindelijk snel donker en voelt het heerlijk knus om de lichten uit te doen en mijn kaarsjes te ontsteken.

Mijn kleine heksenmeisje heeft ook de leeftijd gekregen om samen met mij aan de slag te gaan om een pompoen uit te hollen. Dus ik ben al aan het wachten op het juiste moment om dit samen met haar te doen.
Maar waar komt deze traditie nu eigenlijk vandaan? Want niet alleen pagans doen dit. Je ziet de pompoenen overal terug.
Halloween, samhain, All Hallows Eve. Allemaal termen die veel met elkaar te maken hebben. Het is de periode van 31 oktober en 1 november. Volgens vele het moment dat de sluier tussen de geestenwereld en onze wereld erg dun is. Voor pagans een moment om hun voorvaderen te eren en het paganjaar af te sluiten. Een nieuw begin. Een moment om te voorspellen met kaarten en glazen bollen. Om een extra bord aan tafel erbij te zetten voor hen die er niet meer zijn.

De pompoen komt terug in verschillende verhalen. Onder andere het verhaal van Jack, degene die dacht de duivel te slim af te zijn en later toen hij stierf niet meer welkom te zijn in zowel de hel als de hemel. Hij moest ronddolen, eenzaam en in het donker. Hij vroeg de duivel om een kooltje, wat hij in een raap stak. Zodat zijn weg een beetje verlicht werd.
Een ander verhaal is dat mensen pompoenen neerzetten om de geesten juist af te schrikken, het verhaal gaat namelijk dat de geesten van degene die het afgelopen jaar zijn overleden bezit willen nemen van levende mensen. En door je te verkleden en het neerzetten van de pompoen met een kaarsje erin jaag je ze weg.

Maar uiteindelijk, naast al deze verhalen, is het gewoon geweldig om een pompoen open te snijden, lekker met die kleine kinderhandjes in de derrie te zitten en alles eruit te scheppen. Papa of mama snijden er een mooi figuur in en als je dan een kaarsje erin zet is het resultaat geweldig!!

P1000877

Ik vond het verhaal van Jack op beleven.org . Voor mijn dochter nog niet echt een geschikt verhaal, maar voor de oudere kinderen hartstikke leuk om te kennen:

Het Ierse volksverhaal over Jack O’Lantern

Jack, een Ierse man, bracht zijn avonden graag door in zijn stamkroeg, waar hij het ene glaasje na het andere dronk, om de tijd te doden. Op zo’n avond ontmoette hij in een dronken roes de duivel, die maar één ding wou: bezit nemen van zijn ziel. Maar de listige Jack wist de duivel over te halen om samen met hem nog één glas te drinken.

Op het einde van de avond nam de duivel de gedaante aan van een muntstuk om zijn pils te betalen. Jack greep het muntstuk en sloot hem op in een buidel met een kruisvormig slot. Pas toen hij Jack had beloofd hem tien jaar met rust te laten, liet Jack hem weer vrij.

Tien jaar later botste Jack weer op de duivel op een verlaten landweg. Om tijd te winnen vroeg hij hem nog om één gunst: een appel uit de dichtstbijzijnde boom.

Toen de duivel in de boom klom om een mooi exemplaar uit te zoeken, zag Jack zijn kans schoon om met zijn zakmes een kruis te kerven in de stam van de boom. De duivel zat klem in de kruin en Jack liet hem beloven dat hij hem nooit meer lastig zou vallen. Vanuit zijn benarde situatie kon de duivel niet anders dan hiermee akkoord gaan en hij sloeg jammerend op de vlucht.

Toen Jack stierf, werd hij weggejaagd uit het paradijs, omdat hij met de duivel had geheuld. In de hel wilden ze hem ook niet, omwille van de belofte van de duivel. Jack was verdoemd om eeuwig te dolen en smeekte de duivel om een gloeiend kooltje, waarmee hij zijn lange en donkere weg kon verlichten. Die kreeg hij gelukkig nog en hij stak het in een uitgeholde raap.

Sindsdien dwaalt ‘Jack of the Lantern’ – later verbasterd tot ‘Jack O’Lantern’ – door het duister, met zijn lantaarn in de hand.